Het slordig smultoetje is een hit vanaf het eerste moment dat het op tafel stond. Zelfs toen ze het de volgende dag wéér kregen, waren de mannen enthousiast. En het is even snel gemaakt als de naam doet vermoeden.





Voor Lekker Brabant schreef ik een reportage over tuinderij ‘t Tuureind in Berghem. In de auto terug naar huis passeerden de zaken die het meest opvielen nog eens de revue. Eén van de dingen die indruk op me hadden gemaakt, was hoe tuinder Riek-Jan Pittens omgaat met tweede keus producten. Die ‘tweede keusjes’ zijn groenten en fruitsoorten die prima zijn van kwaliteit, maar te groot, te klein of te krom zijn om zo te verkopen.
Valentijnsdag is een perfect moment om lekker los te gaan met chocolade. Eerlijk gezegd vind ik chocolade ook het enige echte fijne aan Valentijn. Ik hou wel van wat romantiek op z’n tijd, maar dat beperkt zich niet tot die ene dag per jaar. Wat ik wel graag doe, is de dag van de liefde aangrijpen om schandalig lekker te eten. Maar goed, daarvoor vind ik de meeste dagen van het jaar wel een reden.
Chocoladepudding van echte chocolade. Hoe moeilijk kan dat zijn? Ik heb een beproefd recept voor vanillepudding. Wat zou er gebeuren als ik de vanille achterwege laat en wat chocolade smelt in de melk?
IJs zonder ijsmachine, smaak Nederland-Brazilië. Binnen 15 minuten in de vriezer en in 4 uur bevroren. Fris, gemakkelijk en kan niet mislukken.
In Brazilië betekent laranja zowel oranje als sinaasappel. Dan ligt de voetbalquote “We gaan die laranja’s uitpersen” natuurlijk voor de hand als Brazilië tegen Holland speelt. Maar het Braziliaanse geel-groen (citroen-limoen) laat zich natuurlijk zeker zo goed uitpersen als zo’n oranje sinaasappel.
Als trio smaakt het prima – maar het is toch de sinaasappel die overheerst… Dat kan niet anders dan een goede voorspelling zijn!
WK2014-ijs is gemaakt voor OranjeLeeuwen.com – dé voetbalsite met Alle Wedstrijdbeelden van het Nederlands Elftal.
Zelf pudding maken, wie doet dat nog? Niemand die het me ooit voorschotelt. Behalve collega foodblogger Es. Digitaal, helaas, maar met zo’n lekkere chocoladepudding is het direct vergeven.
Deze vanillepudding is zowel warm als koud lekker, maar voor het echte comfort foodgevoel eet je hem natuurlijk warm. Als je hem koud eet, leg je plastic folie op de pudding om velvorming te voorkomen. Maar ook dat is smaakgebonden; ik at deze pudding vandaag met mijn schoonmoeder, die zich nog goed herinnerde hoe zij er met haar broers en zussen om ruziede.
Je kunt ook wat koekjes boven een schaaltje breken of verkruimelen en de vanillepudding erop scheppen. Een zelfgemaakt aardbeiensausje past daar prima bij. Ander rood fruit of een combinatie met chocolade kan natuurlijk ook.
De perfecte cheesecake is smeuïg, romig en zorgt voor een vol en rijk mondgevoel. Mijn cheesecake uit de oven voldoet daar uitstekend aan, maar ik was ook nieuwsgierig naar de no bake cheesecake. Hoe zou die zijn qua smaak? En is-ie veel gemakkelijker, of valt dat tegen? Tijd voor een keuring.
Toen ik langs een struik vol sappige, donkerpaarse bramen fietste, moest het er gewoon van komen. Cheesecake met bramen – yum. Middagplanning in de prullenbak, peuter op de fiets, bewaardoos in de tas en terugfietsen maar. De kleine plukte enthousiast mee, dus het werd echt ‘ons’ project.
Bramen zijn natuurlijk niet per se nodig; het kan ook met ander rood fruit. Of met zonder iets.
Een fruitig chocoladedessert met de zoete Spaanse sherry Pedro Ximénez, ofwel PX.
Net als ik vegan eters krijg, heb ik trek in een romig toetje. Ik heb talloze fruitdesserts op mijn repertoire waarvoor geen room, ei of honing nodig is en die een mooie afsluiter van een lekker dinertje vormen. Waarom maak ik het mezelf af en toe zo moeilijk?
Gelukkig is er een reuze populaire vegan chocolademousse in de digitale omloop. Maar ‘mousse’ wekt bij mij een andere indruk dan het resultaat van dit recept. Ik verwacht iets luchtigs bij die naam, maar dit bleek een relatief zware crème. Op zich niet verkeerd en de smaak was okay, maar de banaan speelde de hoofdrol, gevolgd door de cacao. Mijn handen jeukten om het nog wat specialer te maken.
Daar had ik maar één ingrediënt voor nodig: PX. Deze zoete sherry matcht ontzettend fijn met chocolade. En omdat het een krachtige smaak heeft, zou het die banaan ook wel wat kunnen temmen. Om het gewenste resultaat te bereiken had ik maar liefst vier eetlepels PX nodig, in plaats van de geplande twee. Maar een kniesoor die daarop let.