Asperges op z’n Brabants. Als je in mei of juni over een provinciale weg rijdt in Brabant, lijkt het alsof je nooit meer dan 300 meter of 2 keer afslaan verwijderd bent van de heerlijkste asperges. Fantastisch vind ik dat, die bordjes naast de weg die je naar de boerderijwinkels loodsen. Vaak kun je direct ook aardbeien scoren, dus dan is het toetje ook al binnen.
Brabantse asperges
Chocoladepudding van echte chocolade. Hoe moeilijk kan dat zijn? Ik heb een beproefd recept voor vanillepudding. Wat zou er gebeuren als ik de vanille achterwege laat en wat chocolade smelt in de melk?
Chocoladepudding van echte chocolade
Kippensoep, nummer 10 van de Soep Special, wordt ook wel Joodse penicilline genoemd. Hoe geneeskrachtig deze soep precies is, durf ik niet te zeggen, maar het is als foodie-mama heerlijk om wat foodie-achtigs te kunnen doen als de mannen in huis wat bleekjes zien of hangerig worden. Of misschien werkt het wel als placebo, want – even afkloppen – na dat soepje is er niemand meer geveld door virussen of bacteriën.
Kippensoep, zoals mama hem maakt.
In deze zevende editie van de Soep Special een lichtgebonden Franse uiensoep met witte wijn. Voor mij smaakt deze soep heel luxe, maar dat komt waarschijnlijk ook omdat ik in mijn studententijd vaak een studentenversie at. Die studentensoep bestond uit gebakken ui met bouillonblokjes en water. De ui bakte ik achteraf gezien te kort en wijn was een luxe die ik me toen niet kon permitteren. En als ik geraspte kaas nodig had, kocht ik geraspte kaas. Maar natuurlijk is zelf raspen veel en veel smakelijker.
Franse uiensoep
Deze heldere ossenstaartsoep maak je van een ossenstaart. Dat ligt misschien voor de hand (laat ik het hopen), maar ik vermoed dat er meer blikken en zakjes ossenstaartsoep worden gekocht dan ossenstaarten. Een gemiste kans, want je maakt er een ontzettend lekkere bouillon van. En bouillon is zo eenvoudig om te maken. Het duurt wel even, maar je hoeft er nauwelijks iets aan te doen.
Heldere ossenstaartsoep
Zelf zult maken
Zelf zult (hoofdkaas) maken, wie doet dat nog? In mijn ouderlijk huis is het elk najaar vaste prik. In deze blogpost geven we het familierecept van mijn vader. Zijn zelfgemaakte zult vindt altijd gretig aftrek onder familie en vrienden. Al weken van tevoren worden boterkuipjes opgespaard om de delicatesse in te verpakken. Ik kan me nog goed herinneren hoe trots ik altijd was als mensen hem uitbundig complimenten maakten en glunderend op de schouders klopten uit enthousiasme om dat boterkuipje.
Laatst stond ik bij de slager. Te genieten van de gretigheid waarmee de eerste stukken balkenbrij van het najaar weer over de toonbank gingen. Ik vertelde – zo gaat dat bij een dorpsslager – dat mijn vader die avond zult ging maken, en de verhalen kwamen los. (Ja, het is er druk, maar het ‘wachten’ is erg gezellig.) Allerlei familieleden en buren van vrienden maakten vroeger ook zult, maar nu niet meer. Te oud, reuma, verzorgingstehuis. Was ik even blij dat mijn vader al had beloofd het recept te geven.
Rodekool mag vrij zoet en kruidig zijn. Dat matcht namelijk ontzettend goed met hachee of ander stoofvlees. Als ik rodekool op het menu zet, is dat meestal naast hachee, sukadelapjes of gehaktballen. Aardappelpuree erbij is vaste prik. Als je zo’n trio from scratch bereidt ben je wel even bezig, maar het is de moeite waard. Wie zegt dat old skool aardappel, vlees en groente niet culinair kan zijn…?
Rodekool met appel en kaneel
Kletskoppen, de eerste keer dat ik een recept op dit blog in aangepaste versie nogmaals publiceer. Half november 2012 heb ik een recept voor kletskoppen geblogd. Met eer en geweten heb ik het recept gemaakt en twee keer enkele bakplaten vol heerlijke kletskoppen gebakken. Ik heb ze zelfs nog uitgedeeld op het werk (tijdens een vergadering, en de koekjes waren zo knapperig dat we een pauze hebben moeten inlassen, want doorpraten had geen zin).
Kletskoppen