
cannelloni met champignon en spinazie
Na een volle werkweek had ik op zaterdag alle ruimte om flink te koken. Op vrijdagavond was er warempel nog tijd om de voorbereidingen te treffen ook. Dat kon niet meer mis gaan.
Maar daar rekende ik buiten het noodlot. Ik kreeg een writer’s block. Of een cook’s block. Of misschien wel allebei. Het kwam niet.
Kun je nog voorstellen hoe enthousiast je kon worden als kind, als een ander iets voorstelde? ‘Zullen we een hut gaan bouwen?’ En dan dat intense gevoel waarmee je vol overtuiging ‘jaaa!’ kon antwoorden?
Zoiets ervaar ik als ik denk ‘viskoekjes, Thais, pittig en dan een friszure salade’. (Jaaa!)
En dan begint de auditie. Ingrediënten voor koekjes en salade passeren de revue en gaan door naar de volgende ronde, of niet. Als ware ik een jurylid van een talentenjacht. Talentscouts rukken uit om de meest ideale kandidaat uit de massa te pikken en aan de groep toe te voegen.
Maar dat gebeurde niet.
Krampachtig sjokte ik over de paden die ik anders onbezorgd en als vanzelfsprekend bewandel. Op zoek naar die onmisbare inspiratie. Dat houdt in dat ik mijn aantekeningen, kookboeken en social media checkte in de hoop een techniek, ingrediënt of keuken tegen te komen die de hele show in gang zou zetten. Maar nee. Niks. Noppes. Nada.
Aangezien ik de afwasmachine nog had gelaten voor wat-ie was en direct na het eten de Koffie kardemom had gemaakt, begon ik met die vervelende klus. Kan soms erg zen werken en lekker mindfull zijn. En is in elk geval bittere noodzaak.
Buigen, drogen, wegzetten. Waar heb ik nu écht zin in? Het eerste wat in me opkwam, was ‘champignons’. Direct gevolgd door ‘Italiaans’. Ik wilde iets warms, iets uit de oven. Lekker herfstachtig. Vol en smeuïg. Iets gevulds. Iets…
Lasagne of cannelloni? Cannelloni. (Het begon vorm te krijgen.) Gehakte paddenstoel, ui en ricotta. Met gehakt? Spek? Nee; spinazie. Knof erbij… En dan een lekkere bechamel met flink wat Parmezaan erover. Ik zag mezelf de schaal al in de oven schuiven.
Die afwasmachine kon wel weer even wachten. Eerst maar even een boodschappenbriefje schrijven!
Continue reading →


