Bloemkool Madras is één van de lekkerste gerechten die ik heb gemaakt met mijn Madras currypasta. Tot nu toe, want ik heb de smaak te pakken. Alhoewel, de viskoekjes met currypasta en kip Madras waren ook sterk. En ik heb inmiddels volop nieuwe curry-inspiratie. Maar dat moet even wachten, voordat mijn tafelgenoten niet blij meer worden van wéér iets met currypasta.
Bloemkool Madras
Een winterse witlofsalade, lekker knapperig. Bereid je maar voor op veel smaak. De wat bittere witlof wordt gecombineerd met zoet en zuur fruit, frisse bleekselderij en radijs plus een sausje op basis van gorgonzola. En die geroosterde walnoten gaan daar dus heel erg goed bij.
Witlofsalade
Deze pasta met groene olijventapenade is niet moeilijk en gruwelijk lekker in z’n eenvoud. Aan calorieën tellen doe ik niet en volgens mij is dat maar goed ook als ik naar al die kazen kijk, maar dat mag de pret niet drukken.
Pasta met groene olijventapenade
Knoflooksoep op z’n Spaans betekent een lekker dikke soep. Natuurlijk proef je de knoflook goed, maar er gebeurt meer in je mond. De zachte, romige structuur is opvallend en naast de knoflook proef je ook heel duidelijk het (gerookte) paprikapoeder.
Spaanse knoflooksoep
Deze bloemkoolsalade met druiven en kaas was het eerste recept dat we aten uit Plenty more, het meest recente kookboek van chef/groentekunstenaar Yotam Ottolenghi. Een pareltje. In mijn recensie van Plenty more kun je lezen hoe ik van de kook raakte door deze voor mij nieuwe manier van bloemkool eten.
Ottolenghi’s herfstsalade met bloemkool
Het kan nog net. Het is eind augustus en met nog geen twintig graden en regelmatig regen, is het maar rotweer. En toch heb ik de hoop op een paar mooie zomerse dagen nog niet verloren. Omdat je dit pastagerecht alleen mag eten als het boven de 22 graden is en de zon voelbaar is, schat ik in dat ik het nog een keer op het menu kan zetten dit jaar.
Pasta met erwtjes, feta en pijnboompitten.
Coleslaw
Een coleslaw waar je ‘u’ tegen zegt. Voor mijn verjaardag had ik van goede vrienden een luxe kistje met vijf flesjes edik van Marga Vugs gekregen. Het eerste flesje dat opengaat is de appeledik, en die is me toch lekker. Stap één van de saladedressing is mayo mengen met edik. En toen ik dat proefde, besloot ik direct er verder zo min mogelijk aan toe te voegen. Goed is goed.
Guacamole. Goddelijk spul. Nu kan ik die groene crème sowieso al moeilijk weerstaan – geef me wat tortillachips en mij hoor je niet meer – maar nu ik zwanger ben…
Guacamole
Je weet wat ze zeggen over zwangere vrouwen. Althans één van die ontelbare dingen die worden beweerd over mij en mijn tijdelijke zielsverwanten. Ze kunnen trek hebben in de meest bijzondere dingen en smaakcombinaties. Aparte combinaties, daar heb ik niet zo’n last van. Maar ineens ongelooflijk veel trek krijgen in een specifiek product, des te meer.
En – halleluja – alleen in het begin van de zwangerschap was het wat zorgwekkend. Ben & Jerry’s ijs. Echt, soms ging ik naar een supermarkt in het dorp verderop omdat ze daar wel een grote beker Chunkey Monkey verkopen. Mijn driejarige zoon doet graag mee boodschappen. En zelfs hij riep ‘jippie, apenijs’ als we naar de blauwe supermarkt gingen in plaats van de gele. Dat geeft te denken.