gnocchi * home made

Aardappel, bloem en wat zout, meer heb je niet nodig om aardappelgnocchi te maken. In principe niet. Mij kostte het toch best wat moeite om van die ingrediënten goede gnocchi te maken. Ik zou er dus nog wat liefde, doorzettingsvermogen en vastberadenheid aan toe willen voegen.

Begrijp me niet verkeerd; vanaf de allereerste keer zijn de home made gnocchi redelijk tot goed eetbaar geweest. Maar dat is niet mijn streven. Ik wil lekkere gnocchi.

En dan zit er maar één ding op. De gnocchi in duiken. Wat maakt de ene gnocchi beter dan de andere? En hoe zorg ik ervoor dat ik die ene maak?

Er zijn verschillende manieren om gnocchi te maken. Voordat ik daar dieper op inga, is het handig te weten wat je wilt bereiken. (Wil je gewoon weten hoe je het uiteindelijk doet, scroll dan even door naar ‘Zo maak je het’.)

Gnocchi zijn vrij zwaar, dat is nu eenmaal zo. Maar je kunt je maag – en die van je eters – wel een beetje sparen door te proberen ze zo licht mogelijk te maken. Dat doe je door de aardappel zo droog mogelijk te houden. Zo hoef je er minder bloem aan toe te voegen. Dat zorgt voor een minder zwaar resultaat.

Welke aardappel?
Lichte aardappels begint bij de soort die je kiest. Neem een bloemig type dat al wat ouder aan het worden is. Zo’n aardappel bevat relatief weinig vocht.

Oven, kookpan of stomer?
Dan volgt de bereidingswijze. Van oudsher werden de aardappels voor gnocchi in de oven bereid. Wederom met het oog op het vochtgehalte. Maar dat betekent kostbare tijd. Koken of stomen kan ook, maar dan moet je het hogere vochtgehalte ook voor lief nemen.
Vooral aardappelkokers moeten ervoor zorgen dat de pieper niet te gaar wordt. Een bloemige aardappel kruimelt snel en neemt dan nog meer vocht op. Kokers en stomers kunnen hun aardappels dan ook het best even laten uitlekken en uitwalmen.
Ik schuif mijn gekookte exemplaren nog wel eens enkele minuutjes in een voorverwarmde oven, in een poging nog wat vocht te verliezen. (En daar gaat weer een deel van mijn tijdswinst…)

Ei erbij?
Om het aardappeldeeg voor de gnocchi beter kneedbaar te maken, wordt ook wel ei toegevoegd. Dat kan. Het punt wat zo’n ei met zich meebrengt, is natuurlijk vocht. Ei = extra bloem = zwaardere, taaiere gnocchi.
Maar het grappige is, dat mensen dat tikje taaie wel pikken. Voor sommigen hoort dat bij gnocchi.

Over smaak…
Zelf gnocchi maken heeft dus ook met smaak, met voorkeuren te maken. Het best kun je eens wat uitproberen en kijken wat je het prettigst vindt werken. En hoe dat in verhouding staat met de smaak en structuur.

Dit heb je nodig

(4 personen)

• 1 kilo aardappelen
• 200 gram bloem
• zout, naar smaak
• ei*, optioneel

*als je een ei toevoegt, zet dan 300 gram bloem klaar.

Zo maak je het

Oven: ongeschilde aardappels met een vork inprikken en ongeveer een uur in de oven op 200 graden (grote aardappels wat langer).

Koken/Stomen: ongeschilde aardappels koken/stomen totdat ze net gaar zijn.

1. Verwijder de schil en pureer de aardappels. Doe dit als ze nog warm zijn. Hou ze vast met een theedoek.
2. Leg de aardappelpuree op een werkblad of in een grote kom. Voeg (ei en) tweederde van de bloem en het zout toe. Kneed de bloem door het deeg. Het deeg moet niet plakkerig maar wel vochtig zijn. Voeg zoveel van de overige bloem toe totdat het deeg zo voelt.
3. Neem een deel deeg en vorm er een rolletje van dat net wat dikker is dan een vinger. Snij stukjes van 2 centimeter van de rol. Vorm er met een vork een ribbelpatroon in. Verwerk al het deeg op deze manier tot gnocchi.
4. Kook de gnocchi in een pan met ruim kokend water. Kook er niet teveel tegelijk, want dan plakken ze aan elkaar. De gnocchi zijn klaar als ze boven komen drijven. Dit duurt slechts enkele minuten.

In deze video wordt het nog eens uitgelegd:

Bron
missFromage