cannelloni met champignon en spinazie
Na een volle werkweek had ik op zaterdag alle ruimte om flink te koken. Op vrijdagavond was er warempel nog tijd om de voorbereidingen te treffen ook. Dat kon niet meer mis gaan.
Maar daar rekende ik buiten het noodlot. Ik kreeg een writer’s block. Of een cook’s block. Of misschien wel allebei. Het kwam niet.
Kun je nog voorstellen hoe enthousiast je kon worden als kind, als een ander iets voorstelde? ‘Zullen we een hut gaan bouwen?’ En dan dat intense gevoel waarmee je vol overtuiging ‘jaaa!’ kon antwoorden?
Zoiets ervaar ik als ik denk ‘viskoekjes, Thais, pittig en dan een friszure salade’. (Jaaa!)
En dan begint de auditie. Ingrediënten voor koekjes en salade passeren de revue en gaan door naar de volgende ronde, of niet. Als ware ik een jurylid van een talentenjacht. Talentscouts rukken uit om de meest ideale kandidaat uit de massa te pikken en aan de groep toe te voegen.
Maar dat gebeurde niet.
Krampachtig sjokte ik over de paden die ik anders onbezorgd en als vanzelfsprekend bewandel. Op zoek naar die onmisbare inspiratie. Dat houdt in dat ik mijn aantekeningen, kookboeken en social media checkte in de hoop een techniek, ingrediënt of keuken tegen te komen die de hele show in gang zou zetten. Maar nee. Niks. Noppes. Nada.
Aangezien ik de afwasmachine nog had gelaten voor wat-ie was en direct na het eten de Koffie kardemom had gemaakt, begon ik met die vervelende klus. Kan soms erg zen werken en lekker mindfull zijn. En is in elk geval bittere noodzaak.
Buigen, drogen, wegzetten. Waar heb ik nu écht zin in? Het eerste wat in me opkwam, was ‘champignons’. Direct gevolgd door ‘Italiaans’. Ik wilde iets warms, iets uit de oven. Lekker herfstachtig. Vol en smeuïg. Iets gevulds. Iets…
Lasagne of cannelloni? Cannelloni. (Het begon vorm te krijgen.) Gehakte paddenstoel, ui en ricotta. Met gehakt? Spek? Nee; spinazie. Knof erbij… En dan een lekkere bechamel met flink wat Parmezaan erover. Ik zag mezelf de schaal al in de oven schuiven.
Die afwasmachine kon wel weer even wachten. Eerst maar even een boodschappenbriefje schrijven!
Dit heb je nodig
(4 personen)
- 12 cannelloni (indien nodig voorgekookt)
- 4 grote champignons (ca. 125 gram), in blokjes
- 4 kastanjechampignons (ca. 60 gram), in blokjes
- 125 gram spinazie, grof gesneden
- 125 gram ricotta (recept home made ricotta)
- 1 ui, in snippers
- 4 teentjes knoflook, geperst
- 50 gram Parmzaanse kaas + 4 eetlepels, geraspt
- 50 gram boter
- 50 gram bloem
- 0,5 liter melk
- 3 eetlepels olie
- 1 theelepel tijm
- 2 mespuntjes nootmuskaat
- zout en peper naar smaak
Zo maak je het
- Begin met de bechamelsaus. Verwarm boter in een pannetje. Voeg bloem toe en meng. Voeg alle melk dirct toe en meng. Het mengen gaat gemakkelijk met een garde. Voeg 1 mespunt nootmuskaat toe en wat zout. Breng aan de kook en zet het vuur dan laag. Laat 20 minuutjes pruttelen met een deksel op de pan. Gebruik eventueel een vlamverdeler. Roer regelmatig.
Na 20 minuten haal je de pan van het vuur. Ongeacht hoe ver je bent met de cannelloni. - Verwarm de oven op 200 graden.
- Verhit 2 eetlepels olie in een pan. Bak de uisnippers 2 minuten. Voeg knoflook toe. Bak een halve minuut. Voeg spinazie toe en wat zout en peper. Laat slinken. Als het vocht verdampt is, doe je het spinaziemengsel over op een bord. Zet opzij.
- Verhit een eetlepel olie in de pan. Bak de champignonblokjes op half hoog vuur, totdat ze vocht gaan verliezen. Zet het vuur dan hoog en roer totdat het vocht verdampt is. Draai het vuur uit.
- Doe de ricotta in een schaal. Voeg 2 eetlepels Parmezaanse kaas, een mespunt nootmuskaat en wat peper toe. Meng. Voeg het spinaziemengsel en de champignons toe. Meng.
- Vul de cannelloni met het champignon-spinaziemengsel en leg in een ingevette ovenschaal.
- Verwarm de bechamelsaus indien nodig. Voeg 2 eetlepels Parmezaanse kaas toe. Proef en breng op smaak met zout en peper. Giet de saus over de cannelloni. Verdeel 50 gram Parmezaanse kaas over de saus. Zet ongeveer 25 minuten in de oven.
Lekker met een gevulde salade.
Bron
Eigen recept missFromage
Bekijk ook deze pasta-topper uit de oven
Gevulde pastaschelpen met ricotta en spinazie
Heerlijk! ga ik snel keertje maken;)
Dat loont de moeite! Ik ben ook erg benieuwd wat je ervan vindt!
Ha, heel herkenbaar dit! Ik kan vaak op bed liggen en allerlei woeste kookplannen in mijn hoofd uitbroeden. De dag erna denk ik dan: och, wat een gedoe, ik doe maar iets eenvoudigs. Of iets heel anders. De vaatwasser als therapeut, da’s echt leuk.
Als het zo echt werkt bij mij, valt het ook wel lekker in elkaar. Een kookverslaving en de vaatwasser als therapeut. Je kunt minder matchende ‘hobby’s’ hebben.
Zojuist de cannelloni gemaakt, smaakte heerlijk!! We waren allebei enthousiast! Kleine kanttekening; ik heb de helft van het recept aangehouden en vond zelf de vulling wat aan de krappe kant (of de cannelloni te ruim, haha). Volgende x maak ik 3/4 van de vulling voor 6 cannelloni’s. Maar nogmaals, een erg lekker recept!
Bedankt, Malou! Goed om zoiets te horen. Ik ga het binnenkort zelf nogmaals testen ivm de hoeveelheden.
Fijn dat jullie wel enthousiast zijn en lekker hebben gegeten!