Ingrediënten kopen bij toko’s en Turkse supers, daar moet ik altijd ruim tijd voor uittrekken. Als je in een dorp woont, heb je dat niet zomaar om de hoek.
Daar hoor je mij niet (snel) over klagen, want ik heb ook geluk. Dat geluk heet hier ‘de Versdriehoek’. Die bestaat uit een fijne groenteboer, een bakker die jaar op jaar de beste van de regio is en een gezellige slager die altijd bereid is mee te denken.
Die ochtend stapte ik bij de slager binnen voor uitgebeende varkensschouder. Ik bestelde het al op een toon die verraadde dat ik dacht dat het vast anders genoemd zou worden. En inderdaad, het bleek geen doorsnee bestelling.
En dan wordt er altijd gecheckt waarvoor ik het wil gebruiken. Even kijken of we dezelfde richting in kijken.
Een zoetzuur stoofpotje. Er mag dus best wat vet aan zitten. Ik bak het rondom bruin en dan zou het in een uur klaar moeten zijn.
Die gefronste wenkbrauw zei genoeg. Het stuk varken noemde zij ‘bloemstuk’ (een specifiek deel van de uitgebeende schouder) en dat is inderdaad heerlijk om te stoven. Maar een uur, daar zou ik niet genoeg aan hebben. Tenminste, gaar zou het zeker wel zijn, maar niet zo lekker zacht dat het bijna uiteenvalt. En lekker zacht en uiteenvallen, dat wilde ik juist.
Met het advies om er minimaal dubbel zo veel tijd voor uit te trekken, ging ik weer naar huis. Ik heb geproefd na een uur stoven. Dat dan weer wel. Het was lekker en goed om te eten, maar na twee uur had het de structuur die ik verwachtte.
Precies weten wat je klanten op hun bord willen hebben. Dat noem ik nou geluk.
Dit heb je nodig
(4 personen)
- ca. 600 gram uitgebeende varkensschouder (ook bekend onder de naam ‘bloemstuk’)
- 4 deciliter water
- 3 rode paprika’s, in blokjes van 0,5 centimeter
- 1 groene paprika, in blokjes van 0,5 centimeter
- 6 augurken, in blokjes van 0,5 centimeter
- 2 rode uien, in snippers
- 2 tenen knoflook, geperst
- 5 eetlepels zoete sojasaus
- 4 eetlepels water
- 3 eetlepels balsamicoazijn
- 2 eetlepels tomatenketchup
- 2 eetlepels bloem
- 1 blikje tomatenpuree
- zout en peper naar smaak
- olie (ca. 2 eetlepels)
- boter (ca. 4 eetlepels)
Zo maak je het
- Snij het vlees in hapbare stukken. Laat het vet eraan zitten, dit draagt bij aan de smaak. Maak een marinade van de sojasaus met knoflook voor de blokjes varkensvlees. Zet afgedekt in de koelkast, minimaal een uur. Enkele uren kan ook.
- Haal het vlees uit de marinade. Verhit de helft van de boter in een braadpan en bak het vlees rondom bruin op half hoog vuur. Voeg bloem toe en bak nog twee minuten.
- Breng het water aan de kook en voeg de tomatenpuree toe. Giet het hete water bij het vlees. Het hoort net onder te staan. Laat het vlees zo anderhalf tot twee uur pruttelen, met de deksel schuin op de pan. Haal de deksel van de pan en laat het overgebleven vocht zo nodig wat inkoken (er mag een goede bodem vocht overblijven – zeg een centimeter of drie). Een kwartiertje zal genoeg zijn
- Verhit ondertussen de olie en de helft van de boter in een pan. Bak de ui, paprika en augurk aan. Voeg balsamicoazijn, water en tomatenketchup toe. Laat een kwartiertje op laag vuur pruttelen. Voeg peper en zout naar smaak toe.
- Voeg de groenten toe aan het vlees. Laat nog een kwartiertje samen pruttelen. Als de saus te vloeibaar is, hou je de deksel van de pan. Zo niet, dan plaats je hem erop.
- Proef. Voeg eventueel nog wat sojasaus toe om het stoofpotje zoeter te maken of balsamico voor een zuurder effect (kleine hoeveelheden en blijven proeven).
Lekker met rijst.
Bron
Geïnspireerd door Zoetzuur gestoofd varkensvlees uit De zilveren lepel
Kijk ook eens hiernaar:





Bloemstuk… goed, weer wat geleerd! Nog nooit van gehoord, althans niet in dit verband
Ziet er heerlijk uit, krijg er meteen zin in!
De haas en de muis kende ik wel, maar het bloemstuk was ook nieuw voor mij. Toch eens een gedetailleerde kaart van zo’n dier in delen bekijken.
Ik heb me ook echt op smaak/structuur geconcentreerd toen het bloemstukje eenmaal drie kwartier in de pan lag. Om de zoveel tijd een stukje proeven. Leuk en leerzaam!
En wist je dat een rund ook een bloemstuk kent? Ook heerlijk om te stoven. Trouwens: zo’n slager die met je meedenkt, heeft die geen interesse om in Zeeland te komen wonen? Ik heb hier alleen zo’n mager-denkend slagermannetje ;-((
Ik ben thuis inderdaad wat gaan googlen
Zo leer je nog eens wat!
De complimenten aan de slager zal ik doorgeven, dat vindt ze vast leuk. Maar als je het niet erg vindt, hou ik hen (het is een slagersechtpaar, maar zij staat in de winkel) liever hier.
Als het niet op voorraad is of als ik ‘iets aparts’ wil, hoef ik het overigens maar te vragen. Ook bij de groentenboer. Dan kunnen ze ook nog aangeven wanneer het binnen is. Echt service. Misschien ook een idee voor jouw slager?