Typisch Russisch: kvas.
Intrigerende verschijning in Rusland: gele tankwagentjes waaruit een verfrissend drankje getapt wordt. Miljoenen liters gaan er doorheen tijdens een zomer in Moskou. Ik kan er niks aan doen, maar ik heb een minder smakelijke associatie met die tonnen. Oordeel zelf.
Maar de populaire inhoud bleef me boeien. Aangezien ik daar mijn kans drie jaar geleden niet heb genomen en het hier niet te krijgen is, zit er maar één ding op: zelf maken.
Licht alcoholisch
Kvas maak je van brood, appels, citroenen, bessen of één van de andere vijftig ingrediënten die zich ervoor lenen. Je stopt je hoofdingrediënt, water, suiker en gist in een pot en krijgt er een licht alcoholisch drankje voor terug.
Nou ja, licht… Ik nam de proef letterlijk op de som door mijn zelfgemaakte traditionele broodkvas en appelkvas te laten testen in de Russische les. We werden wat jolig en de Russische tongval verbeterde aanzienlijk. Dat lukt anders enkel met wodka. Het alcoholpercentage komt niet in de buurt bij die van de bekende volksdrank, maar de omschrijving ‘licht alcoholisch’, die ik in de literatuur steeds tegenkom, daar heb ik zo mijn twijfels bij.
Het oordeel
Zelf kvas maken: appelkvas
De appelkvas beviel duidelijk beter dan de broodkvas. Volgens mijn lerares, een geboren Moscoviet, mocht ik vooral aan die laatste meer suiker toevoegen. Ook was mijn brooddrankje (hè, wat klinkt dat naar) minder donker van kleur dan zij gewend is.
Ook al heeft zij nooit zelf kvas gemaakt, haar opmerkingen zorgden ervoor dat ik het recept nog niet goed genoeg vind om te delen. Daarbij vond ik het zelf niet zo lekker. Broodkvas heeft wat weg van bier, en ik ben absoluut geen liefhebber van die smaak.
De appelkvas is wel blogwaardig. Wie een zoetekauw is, doet er verstandig aan meer suiker toe te voegen.
