Tag Archives: mozzarella

Antipasti met vijgen * Apulië

Antipasti trulloIn ‘onze’ tuin in Cisternino (Apulië, Italië) groeiden overheerlijke vijgen en zoete witte druiven. Ik hoorde van de eigenaar dat je vijgen het best in de ochtend of het begin van de avond kunt plukken. Krijg je in de brandende middagzon toch zin in een vijg, neem er dan één die in de schaduw hangt. Anders valt de vrucht erg zwaar op de maag.

Met wat salami, ham, mozzarella en een rode wijn uit de streek zet je zonder moeite een heerlijk voorgerecht op tafel.

Onze buren maakten een overheerlijke jam van deze vijgen. Een kneepje citroensap en zo weinig mogelijk suiker erbij, even laten pruttelen en potjes vullen maar. Heerlijk bij een stukje kaas.

facebooktwittergoogle_pluspinterestinstagram

Stoer en rechtstreeks van de boer

waterbuffelsDe Stoerderij in het Brabantse Son en Breugel is de enige biologische buffelboerderij van Nederland. De 18 waterbuffels leven er in een familiekudde. Dat is een manier waar de doorsnee melkveehouder niet voor kiest omdat het hem voornamelijk om de melkopbrengst gaat. Eigenaar Arjan Swinkels is er meermaals op gewezen dat zijn opzet niet zal werken. Maar Swinkels is een stoere boer, en doet het toch.

Het is buffelen voor Swinkels. Naast een fulltime baan runt de jonge boer zijn Stoerderij. Vooralsnog kost zijn bedrijf hem meer dan het oplevert. Maar hij wil producten van hoge kwaliteit leveren, diervriendelijk en duurzaam. En daar heeft hij het voor over.

“Ik wil geen prijsvechter zijn,” legt de buffelboer uit. “Mooie, goede producten zijn veel belangrijker. Dat maakt het logischerwijs ook duurder, maar deze dieren kunnen het hele jaar buiten lopen en krijgen gezonde voeding. Dat proef je en geeft een goed gevoel.”

Balans boer-buffel

boer en buffelDe boer is nu zo’n twee jaar bezig, dus De Stoerderij is een jong bedrijf. Swinkels heeft goed voor ogen wat hij belangrijk vindt en doet zijn best een balans te vinden die goed is voor boer en buffel. Hij heeft net besloten dat het tijd is om enkele kalfjes tijdelijk van de kudde te scheiden. Want eerlijk is eerlijk, tot nu toe slaat de balans nog door richting buffel.

“Een kalf heeft na drie maanden genoeg moedermelk gehad, maar Froukje hier is al zes maanden en is er met geen stok vanaf te houden.” De buffelboer zucht een keer en vertelt dat hij de drie kalfjes Froukje, Otto en Nero apart gaat zetten. “Hun bijnamen zijn Obese 1, 2 en 3. Als ik niet bijstuur, hou ik geen melk over.”

Continue reading

facebooktwittergoogle_pluspinterestinstagram

Eetbelevenissen: Zelf mozzarella maken, Dewi Kookt en het Okura

wrongel van buffelmelk

wrongel van buffelmelk

Veel meegemaakt op eetgebied wat niet direct tot recepten of blogpost heeft geleid. Het begon met een bezoekje van mijn zus annex kookfanaat die een foodblog wilde starten. Binnen enkele minuten was Dewi Kookt een feit. De hulp was natuurlijk deels eigenbelang, want nu kan ik haar succesrecepten gewoon van haar blog plukken.

Zelf mozzarella maken

Vervolgens had ik twee vrije dagen om me lekker uit te leven in de keuken. Tijd voor mijn eigen mozzarella.
Op naar de Petrus Hoeve in Heeswijk-Dinther waar ik stremsel kreeg. Vervolgens naar De Stoerderij, Nederlands enige biologische buffelboerderij, voor een paar liter verse buffelmelk. Je wilt mozzarella maken, of je wilt het niet.

Het mozzarellaproject is – ik zal er geen doekjes om winden – glansrijk mislukt.

Continue reading

facebooktwittergoogle_pluspinterestinstagram

Mezze met oma * Foodblogevent

Het Foodblogevent is een maandelijkse wedstrijd voor mensen die van koken houden. De host – nu Gereon van Gereons keuken thuis – geeft aan rondom welk thema de deelnemers een inzending insturen. De winnaar host het event de volgende maand.
Gereon wil graag weten met wie je aan tafel zit, wat er op tafel staat, welke wijn de tongen losmaakt en welke verhalen er dan worden gedeeld boven de borden. Tijd voor een blik in de toekomst.

Mezze met oma

Saulieu, 4 september 2053

De zomer loopt al aardig op zijn eind, maar we mogen niet klagen. We kunnen gewoon buiten eten, zoals ik had gehoopt. De lange tafel onder de boom is eenvoudig maar feestelijk gedekt. Ik zet er nog een vaasje met bloemen uit de tuin neer en kijk tevreden glimlachend naar het resultaat.
Mijn zoon kan ieder moment met zijn gezin het erf op komen rijden voor een gezellig weekendje in de Bourgogne. Alle voorbereidingen voor het eten zijn gedaan, dus ik ga naast mijn man op het bankje zitten en schenk wat wijn in.

Mijn gedachten gaan uit naar de komende uren. Wat zullen mijn kleinkinderen weer groot geworden zijn. Hoe lang zal het geleden zijn dat ik ze heb gezien? De tijd gaat zo snel.

Ik heb een aantal lichte gerechten gemaakt die samen het voorgerecht vormen. Internationale mezze. Veel vegetarisch, maar ook wel wat met vis en iets met vlees.
Deze manier van eten staat me aan – al die schaaltjes staat zo gezellig en eet zo lekker – en ik wil graag met hen delen dat een maaltijd niet altijd rondom vlees of vis samengesteld hoeft te worden. Zou het erg anders zijn dan hoe zij eten? Ik ben erg benieuwd naar hun manieren van koken. Wat staat er op een doordeweekse dag op tafel? En hoe pakken ze uit in het weekend? Gaan ze liever naar een restaurant of koken ze graag thuis? Wat vinden zij belangrijk aan het eten op hun bord; herkomst, smaak, uiterlijk?

Gemarineerde courgette met mozzarella Foodblogevent

Gemarineerde courgette met mozzarella

Ik heb wat plakjes courgette uit eigen tuin gegrild en die samen met mijn home made mozzarella in een citroen-knoflookolie laten marineren. Eenvoudig, maar smaakvol. En erg lekker met knapperig brood en de Sauvignon Blanc die gekoeld staat. Het recept van deze gemarineerde courgettes staat op mijn blog, maar ditmaal heb ik de hoeveelheid knoflook wat opgevoerd en er wat fijngesnipperde rode peper over gestrooid. Een beetje maar.

facebooktwittergoogle_pluspinterestinstagram

Gemarineerde courgettes met mozzarella

Gemarineerde courgette met mozzarella

Gemarineerde courgette met mozzarella

Een beetje zomerzon na al die gure, koude herfst- en wintermaanden. Dat was wat ik nodig had. Ook al druist het tegen mijn gewoonten in. Mezze it wil be. Op naar de groenteboer voor courgette en citroen.

In principe omarm ik de winter even liefdevol als de andere seizoenen. Juist die afwisseling van het weer in ons klimaat – en daarmee het eten op mijn bord – doet mij leven en eten.
Maar de winter heeft een belangrijk bijkomend nadeel: mensen hebben een gebrek aan zonlicht. De een heeft er relatief weinig last van. Daar behoor ik gelukkig toe. Maar anderen valt het zwaar. Zij verlangen luidruchtig naar de lente, ook al is de winter nog maar een maand oud. Erfenis van de herfst die er ook al aan vooraf ging waarschijnlijk.

Maar goed, ik had me wat laten meevoeren. Is ook niet erg voor een keertje. De citroen is wat zuurder, dat is mijn ‘straf’. Maar eerlijk gezegd hebben we er gewoon van genoten.

De knoflook-citroenolie geeft een lichtere smaak dan verwacht, maar dat mag de pret absoluut niet drukken. De structuur van de gegrilde courgettes en mozzarella past prima bij het knapperige brood (suggestie bij het recept). Door die combinatie was dit gerecht helemaal af. Al had zomers weer wel een extra dimensie aan het geheel gegeven.

Continue reading

facebooktwittergoogle_pluspinterestinstagram