
Knoflookquiche
Doe het nou niet! Je zou voortaan minder impulsief te werk gaan. Plannen, plannen, plannen!
Maar waar ik soms best goed in ben, is het negeren van dat innerlijke stemmetje. Vooral als ik ergens zin in heb.
Met het schaamrood op de kaken moet ik dan ook bekennen dat ik het wel heb gedaan. Ik heb de knoflookquiche met een doodnormaal bolletje knoflook (Spaanse) gemaakt en niet met de mooi roze ail rose de Lautrec. Dat, terwijl Onno Kleyn (van wie ik het recept heb) een hele alinea wijdt aan hoe belangrijk het is om goede knoflook te gebruiken.
Ik heb er spijt van én ik ben er blij mee. Spijt, omdat ik Onno op zijn woord geloof. Blij omdat de quiche zo stiekem al heel lekker was.
En blij omdat ik de roze knoflook nu toch echt moet bestellen en het nogmaals moet proberen.
Continue reading →


