Een snelle, smakelijke salade van Ottolenghi. Een vegetarisch voorgerecht, opvallend mooi van kleur. Weinig ingrediënten, maar wel uitmuntend op elkaar afgestemd wat betreft textuur en smaakbeleving.

Ottolenghi popt steeds vaker mijn Twitter timeline binnen. Het enthousiasme waarmee over zijn recepten wordt geschreven, is zo aanstekelijk. Ik moest en zou snel een gerecht kiezen, want wat die man uithaalt met groenten, schijnt legendarisch te zijn.

Tijdens de voorpret, het recepten lezen, wist ik het al. Ik hoefde geen Ottolenghi geproefd te hebben om zeker te zijn van zijn kunsten. Op papier was het al gretig smullen. Direct zijn boek Plenty besteld. Wat een slagvaardigheid.

Van die instelling heb ik handig gebruik gemaakt door meteen twee gerechten ‘vast te leggen’ en het boodschappenlijstje te maken. Bijna elk gerecht van Ottolenghi heeft wel minimaal één ingrediënt dat je niet in een goed gesorteerde dorpssupermarkt kunt kopen. Dus, op naar ‘de stad’.

Aubergine is nooit mijn lievelingsgroente geweest. En ik moet eerlijk bekennen dat ik het nog nooit zelf heb bereid. Maar als je Ottolenghi zegt, zeg je aubergine, volgens mij. Elke foodblogger met een recept van Ottolenghi op de blog, heeft een gerecht met aubergine.
Ik vanaf vandaag ook. Ottolenghi heeft er weer een fan bij.

Continue reading →