Ik zal vast niet de enige zijn, maar ik ben wel klaar met dit herfstachtige winterweer. Op kou kun je je kleden, maar die regen en natte sneeuw is gewoon vervelend. Er is maar één voordeel en dat is dat stoofpotjes zo lekker smaken. Daarom, in random order, de 8 lekkerste stoofpotjes!
Stoofpotjes, ik ben er gek op. Op mijn blog heb ik dan ook veel lekkere recepten voor stoofpotjes. Althans, zo noem ik ze. Maar dat is niet altijd even terecht. Ik wilde een overzicht maken van al de stoofrecepten en liep daarbij tegen de sukadelapjes aan, die ik ook als sudderlapjes en stooflapjes ken. Wanneer ben je aan het stoven en wanneer aan het sudderen, vroeg ik me af. En smoren, wat is dat dan precies? Gelukkig heb ik voor dat soort vragen de kooktermenbijbel Larousse bij de hand.
Het kon nog net. Of eigenlijk net niet. Ik had veel te lang zitten bladeren in het Peruaanse kookboek Ceviche (zie mijn recensie) en had mijn oog laten vallen op een recept voor een stoofpotje. Het was één van de eerste herfstachtige dagen en als ik dan mijn zinnen heb gezet op een stoofpotje, ben ik er heel lastig weer vanaf te krijgen. En ach, er hoeft niet veel gesneden te worden én ik had alle ingrediënten op het vlees na in huis.
Stoofpotje uit Peru * Carapulca
De herfst is zo slecht nog niet, eettechnisch gezien. Volop paddenstoelen, quiches, soepen en pruttelpotjes. En… de oven gaat weer aan. Laat de blaadjes maar vallen en de wind maar waaien, ik ben er klaar voor!
De 10 beste herfstrecepten op missFromage. Ik ga mijn uiterste best doen om zo veel lekkere herfstgerechten te maken dat deze top er volgend jaar heel anders uit komt te zien. Een uitdaging, maar wel een hele leuke.
Op dinsdag krijgen wij verse eieren van de kippen van mijn ouders. Die middag speelt mijn peuter bij zijn opa en oma. Dat betekent lekker wandelen in de bossen, wortels snacken uit opa’s moestuin, ‘stiekem’ oma’s aardbeien plukken, helpen bij het verzorgen van de kippen en natuurlijk eieren rapen.
Kip in roomsaus * Blanquette de volaille
Herfstbok stoofpannetje
Vlees dat spontaan in draadjes uiteenvalt als je je vork in de richting van je bord beweegt. Wedden dat oma juist graag bij jou aanschuift voor dit stoofpannetje en je het recept probeert te ontfrutselen?!
Bier drink ik niet en in de keuken gebruik ik het zelden. Maar in de herfst móet er gewoon in gestoofd worden.
Herfstbok (of herfstbock) is een vrij zwaar, hooggegist bier met een donkere kleur. Verkrijgbaar van de eerste week van oktober tot en met februari. Je kunt er dus nog wel even van genieten.
Om dat o zo gewenste draadjesvlees te krijgen, heeft vlees zuur en tijd nodig. Zuur in de vorm van bijvoorbeeld wijn, azijn of tomaat. In veel producten zit zuur, maar het gaat hier om een hoge zuurgraad.
Tijd is een schaars goed, maar alles is natuurlijk relatief. Vooral als het om zo’n stoofgerecht gaat. Het duurt lang, maar je bent er niet aldoor actief mee bezig. Kwestie van plannen.
Op de eerste frissere dag van het jaar stond ik bij de slager. Ik had mijn vlees en vleeswaren besteld en viste al in mijn tas naar mijn portemonnee.
“Anders nog iets?” klonk de welbekende vraag. Voordat ik het goed en wel in de gaten had, antwoordde ik: “Ja, doe maar vier sukadelappen”. Die stonden helemaal niet op mijn lijstje. Het was het weer dat sprak…
Sukadelappen als impulsaankoop. Best grappig eigenlijk, als je er bij stilstaat.
Er lagen nog aardappels en sperziebonen (uit eigen tuin, die van mijn vader) in de kelder. Prima combinatie. Lekker ouderwets.
En aangezien we met twee goede eters en een peuter met wisselende trek aan tafel zitten, is vier sukades genoeg voor twee keer eten. Het duo dat nu in de vriezer ligt, zet ik met rode kool met appel op tafel. Precies zoals oma het zou doen.
