Amandelkoekjes van amandelen die je vlak van tevoren maalt, smaken echt super. Maar amandelkoekjes op z’n Arabisch is nog net een tikkeltje spannender. Het verschil in ingrediënten is miniem. Maar die ene lepel oranjebloesemwater die je toevoegt, maakt veel verschil.
Arabische amandelkoekjes
Rodekool mag vrij zoet en kruidig zijn. Dat matcht namelijk ontzettend goed met hachee of ander stoofvlees. Als ik rodekool op het menu zet, is dat meestal naast hachee, sukadelapjes of gehaktballen. Aardappelpuree erbij is vaste prik. Als je zo’n trio from scratch bereidt ben je wel even bezig, maar het is de moeite waard. Wie zegt dat old skool aardappel, vlees en groente niet culinair kan zijn…?
Rodekool met appel en kaneel
Kletskoppen, de eerste keer dat ik een recept op dit blog in aangepaste versie nogmaals publiceer. Half november 2012 heb ik een recept voor kletskoppen geblogd. Met eer en geweten heb ik het recept gemaakt en twee keer enkele bakplaten vol heerlijke kletskoppen gebakken. Ik heb ze zelfs nog uitgedeeld op het werk (tijdens een vergadering, en de koekjes waren zo knapperig dat we een pauze hebben moeten inlassen, want doorpraten had geen zin).
Kletskoppen
No bake cheesecake
De perfecte cheesecake is smeuïg, romig en zorgt voor een vol en rijk mondgevoel. Mijn cheesecake uit de oven voldoet daar uitstekend aan, maar ik was ook nieuwsgierig naar de no bake cheesecake. Hoe zou die zijn qua smaak? En is-ie veel gemakkelijker, of valt dat tegen? Tijd voor een keuring.
Toen ik langs een struik vol sappige, donkerpaarse bramen fietste, moest het er gewoon van komen. Cheesecake met bramen – yum. Middagplanning in de prullenbak, peuter op de fiets, bewaardoos in de tas en terugfietsen maar. De kleine plukte enthousiast mee, dus het werd echt ‘ons’ project.
Bramen zijn natuurlijk niet per se nodig; het kan ook met ander rood fruit. Of met zonder iets.
Chocoladecrème met PX
Een fruitig chocoladedessert met de zoete Spaanse sherry Pedro Ximénez, ofwel PX.
Net als ik vegan eters krijg, heb ik trek in een romig toetje. Ik heb talloze fruitdesserts op mijn repertoire waarvoor geen room, ei of honing nodig is en die een mooie afsluiter van een lekker dinertje vormen. Waarom maak ik het mezelf af en toe zo moeilijk?
Gelukkig is er een reuze populaire vegan chocolademousse in de digitale omloop. Maar ‘mousse’ wekt bij mij een andere indruk dan het resultaat van dit recept. Ik verwacht iets luchtigs bij die naam, maar dit bleek een relatief zware crème. Op zich niet verkeerd en de smaak was okay, maar de banaan speelde de hoofdrol, gevolgd door de cacao. Mijn handen jeukten om het nog wat specialer te maken.
Daar had ik maar één ingrediënt voor nodig: PX. Deze zoete sherry matcht ontzettend fijn met chocolade. En omdat het een krachtige smaak heeft, zou het die banaan ook wel wat kunnen temmen. Om het gewenste resultaat te bereiken had ik maar liefst vier eetlepels PX nodig, in plaats van de geplande twee. Maar een kniesoor die daarop let.
Citroencakejes met maanzaad
Een recept ter ere van de Foodblogswap. Foodbloggers zijn gezellige mensen; naast onder meer de Foodswap en het Foodblogevent koken we gezellig van elkaars blogs via dit initiatief. Iedereen die meedoet krijgt een blog toegewezen om een lekker receptje van te maken en erover te bloggen.
Deze citroencake met maandzaad is van Sabina Kookt! Die meid kan koken. In plaats van één gewone cake maakte ik er cakejes van en zette er een framboos bovenop. Sabina kookt voor de Foodblogswap van mijn blog. Ik ben erg benieuwd wat ze uitkiest.
Het fijne aan Sabina’s recepten is niet alleen dat ze goed geselecteerd zijn, maar ook dat zij de werkwijze heel goed beschrijft. Cake is niet mijn ding (citroen-maanzaad wel, vandaar ook de keuze) maar toen ik het recept doorlas, vond ik dat ik het met deze aanwijzingen best een poging kon wagen. En terecht; het lukte in één keer. Een volgende keer zou ik er iets meer citroen bij doen, maar dat is een kwestie van smaak. En de ene citroen is de andere niet natuurlijk.
Mango-sinaasappelijs
Met dit ijsje doe ik mee aan het Foodblogevent, een wedstrijd voor kookliefhebbers. De host bedenkt een thema en kiest een winnaar, die het event de volgende maand organiseert. Juni-host Kelly Bennis koos als thema: ijs zonder suiker en koemelk.
Kokosmelk, oranjegeel fruit en oranjebloesemaroma. Misschien nog een extra vleug zoet, maar hopelijk is het niet nodig. De eerste ingeving heeft het wonderwel nog gehaald ook. Een ander ijsexperiment is helaas gesneuveld in de strijd.
Kokosmelk móest erin vanwege de romige smaak en textuur, oranjebloesemaroma omdat ik dat spul niet uit m’n hoofd krijg nu ik over de Marokkaanse keuken lees in Claudia Rodens Duizend-en-één smaken. Beide ingrediënten gaan mooi samen met oranjegeel fruit. Daarbij nog wat citroen of sinaasappel omdat citrus de boel verfrist.
De groenteboer had super rijpe mango’s, precies wat ik nodig had omdat ze bijna overdreven zoet zijn van zichzelf. Eerst had ik een tropische cocktail in gedachte, maar bij de gedachte aan de sinaasappels die thuis op de fruitschaal lagen, was het plaatje al rond. De ananas die ik stond te keuren legde ik terug. Waarom moeilijker doen dan nodig is?
Gekruide appeltaart
Een mooie, donkere appeltaart met een kruidig tintje. Duidelijk anders dan een doorsnee appeltaart, maar mainstream genoeg om bij een breed publiek in de smaak te vallen.
Wie van een kruidigere smaak houdt, kan er natuurlijk wat meer van de specerijen aan toevoegen. Wel eerst een keer proberen hoe de standaardversie smaakt.
In plaats van een taartdeeg, maak je een beslag voor de bodem. Dat is een stuk eenvoudiger. Er is geen keukenmachine of mixer voor nodig en je hoeft geen deeg te kneden. Je schenkt of lepelt het beslag in de vorm, bakt deze en legt er vervolgens appelschijfjes in een decoratief patroon overheen.
De structuur van de taart is vrij compact. (Niet gek als er een halve kilo appelmoes door het beslag gaat.) Dat maakt de taart ook helemaal anders dan een grootmoeders appeltaart.